Αναζητώντας τις διαφορετικές ερμηνείες της «ελευθερίας», τις είδα όλες να καθρεφτίζονται σε ένα σκηνικό διακοπών: αποδεσμευμένοι από όλα, πράττοντας μη προκαθορισμένα και σύμφωνα με τη δική μας ακατέργαστη επιθυμία, εκούσια. Έτσι είχαμε μάθει, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο ο καθένας, να τιμούμε τα όμορφα ελληνικά καλοκαίρια, κάθε σπιρτόζα ανατολή και κάθε δύση που κρατάει για πάντα.
Πώς όμως να φανταστούμε το φετινό μας καλοκαίρι, όταν ανάμεσα στην επιθυμία και την τελική επιλογή μας παρεμβάλλεται μια λίστα από κανονισμούς, περιορισμούς, δεύτερες σκέψεις; Το ακριβώς αντίθετο της ελευθερίας, το ακούσιο δηλαδή, αυτό που βίαια μας επιβάλλεται, μοιάζει να μπλοκάρει τα σχέδια και συχνά μαζί και τη διάθεσή μας.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Σχολιάστε